پرده ششم؛ شیش و بش

تولید تخم نادر مستطیل شکلی در شهرستان آبدانان از توابع استان ایلام ساکنان این منطقه را متعجب کرده است. به گزارش سه نسل به نقل از فارس، در یکی از روستاهای چمکبود شهرستان آبدانان در یک پدیده عجیب و نادر یک مرغ محلی تخم هایی با اشکال و اندازه های متفاوت می گذارد. صاحب این مرغ در ایلام اظهار داشت: این مرغ محلی از یک ماه گذشته مبادرت به گذاشتن تخم هایی با اشکال مختلف و ابعاد مختلف کرده است. ناهید عزیزی افزود: حدود یک سال است که این از این مرغ محلی نگهدای و مواظبت کرده اما این اتفاق نادر از یک ماه گذشته روی داده است. وی ادامه داد: غذا و خوراک و حتی محل نگهداری این مرغ با دیگر مرغ های دیگر تفاوت ندارد اما این مرغ اقدام به گذاشتن تخم هایی با اشکال مختلف می کند. این شهروند روستای چمکبود آبدانان اضافه کرد: این مرغ روزانه یک عدد تخم مرغ بدون زرده در ابعاد و اوزان مختلف با اشکال، گرد، مستطیل، هلالی، بیضی و شیاردار می گذارد. مسئول اداره دامپزشکی شهرستان آبدانان نیز در این ارتباط گفت: این مرغ خانگی دچار بیماری لاعلاجی شده است. اسد درویشی در گفت وگو با خبرنگار فارس در ایلام اظهار داشت:این مرغ دچار عارضه اختلال در تخمدان شده که با توجه به نادر بودن، غیرقابل درمان است. وی ادامه داد: تخم های این مرغ محلی با توجه به احتمال مسموم بودن، غیر قابل استفاده برای انسان است.

عکسی متفاوت از یک دانشجوی دختر که برای کسب درآمد و تامین هزینه های دانشگاه اقدام به واکس زدن میکند. ( افغانستان)

ایسنا:

خودكار از جمله نوشت افزارهايي است كه شايد هيچ يك از افراد جامعه از نياز
به آن مبرا نباشند. با اين وجود عليرغم مهيا بودن بازاري وسيع براي اين
كالا، توليد داخلي در اين زمينه تقريبا به صفر رسيده است.

خودكار
بيك شايد تنها نمونه خودكارهاي ايراني باشد كه به واسطه فعاليت چندين و چند
ساله در ميان جمعيت كشور جاي خود را باز كرده بود. در حال حاضر توليدات
اين برند در بازارها ناياب شده و گفته مي‌شود كه از دو سال پيش تاكنون اين
كارخانه تعطيل است.

بیک

اميرالله
صفري كه از فعالان عرصه لوازم التحرير بوده و سال‌هاست در اين زمينه
فعاليت دارد، درباره وضعيت اين روزهاي بازار لوازم التحرير و به ويژه
خودكار مي‌گويد: در حال حاضر حدود 90درصد از خودكارهاي بازار هندي يا چيني
هستند. حتي نمونه‌هاي معدودي هم كه ممكن است به اسم ايراني عرضه شوند، تنها
در ايران بسته بندي مي‌شوند و مهمترين بخش توليد آن‌ها در كشورهاي ديگر
صورت مي‌گيرد.

گفته مي‌شود كه عمده‌‌ترين واردكنندگاه خودكار به ايران كشورهاي هند، چين، آلمان، ژاپن و مالزي هستند.

صفري
درباره قيمت اين نمونه‌ها گفت: معمولا ارزان قيمت‌ترين خودكارها كه بيشتر
هم مورد استفاده قرار مي‌گيرند، متعلق به كشورهاي چين و هند هستند و
نمونه‌هاي ژاپني و آلماني معمولا قيمت‌هايي به مراتب بالاتر دارند.

وي
ادامه داد: البته در چند ماه گذشته تمام نمونه‌ها حدود 100 درصد افزايش
قيمت داشته‌اند و در شرايطي كه سالانه 20 درصد به قيمت اين اجناس اضافه
مي‌شد، اكنون خودكاري كه سال قبل 800 تومان قيمت داشت به حدود 1500 تومان
رسيده است. مشاهدات قيمت انواع خودكارهاي موجود در بازار رقمي بين 100 تا
حتي سه هزار تومان است.

هنوز هم سراغ بيك را مي‌گيرند

اما
اين فعال بازار لوازم التحرير در ادامه صحبت‌هاي خود گفت: اگر بخواهيم از
نظر كيفي بررسي كنيم، شايد خودكار بيك هنوز هم از بسياري نمونه‌هاي هندي با
كيفيت‌تر باشد، چرا كه نمونه‌هاي هندي و چيني اغلب جوهر پس مي‌دهند.

وي
ادامه داد: جالب است كه پس از دو سال هنوز هم در موارد متعدد برخي مشتريان
سراغ خودكار بيك را مي‌گيرند و بسياري از مواقع از كيفيت نمونه‌هاي چيني و
هندي گلايه دارند و گاه از روان نبودن آن ‌ها، خشك شدن آن ها يا پس دادن
جوهرشان مي‌گويند.

به گفته او شايد چند سال پيش چند نمونه خودكار
بيشتر در بازار وجود نداشت، اما اكنون هر كارخانه حدود ده‌ها مدل توليدات
دارد و آن قدر انواع خودكارها متنوع شده كه حتي ارائه توضيح درباره آن‌ها
براي خود ما هم مشكل است.

یادتونه، سرزمین لی لی پوت ها، شهری که آدم های کوتاه قد کوتوله در آن زندگی می کردند و ناخدا گالیور که در یک سفر دریایی کشتی توفان زده اش می شکند وامواج او را بی هوش به ساحل جزیره ای می برند. او وقتی که به هوش آمد و این طرف و آن طرف را نگاه کرد، کلی آدم کوچولو را اطرافش دید که دست و پاهایش را بسته بودند.
سفرهای گالیور را می گویم، نوشته جاناتان سویفت.یکی از آثار ماندگار کلاسیک برجسته دنیا که برخی از ما آن راخوانده ایم و فیلم ها و کارتون های بسیاری براساس آن تهیه شده است. حال تصور کنید این ادم کوچولو ها وجود دارند!
تصور نکنید واقعا وجود دارند این واقعیت برای ما هم غیر قابل باور بود تا اینکه یکی از آن ها را از نزدیک دیدیم !
عکسی که مشاهده می کنید یکی از همین آدم کوچولو هاست و جالب است بدانید که صاحبش ادعا می کند زنده یکی از همین آدم کوچولو ها را هم در اختیار دارد

نکته ی جالب ماجرا جایی است که مسئولین امر هم از این موضوع آگاهند و عکس العمل خاصی نشان نمی دهند !
اگر چه تا کنون وجود آدم کوتوله ها در حد یک افسانه و یا شایعه باقی مانده بود، اما در شرق استان کرمان در شهر شهداد، شهری تاریخی از زیر خاک بیرون آورده شده که به دلیل ساختار کوچه ها و خانه های آن و کوچک بودنشان به شهر کوتوله ها شهرت یافته است. شهری که قدمت آن به ۵ هزار سال پیش برمی گردد. هر چند تا به حال کسی در این منطقه آدم کوتوله ها را به چشم خود ندیده و اطلاعات چندانی از ساکنان این شهر توسط باستانشناسان به دست نیامده است،اما وجود شهر کوتوله ها در شهداد وقایعو افسانه های مختلفی را در پی داشته است. نکته قابل توجه درخصوص این شهر نوع معماری عجیب خانه ها و کوچه های آن می باشد .به طوری که دیوارها، سقف، تنور، طاقچه ها و تمام اجزاء خانه های آن برای افرادی ساخته شده که از قامت بسیار کوتاهی برخوردار باشند، به همین دلیل شهر شهداد به شهر کوتوله ها شهرت یافته است. با این حال بر سر اینکه آیا واقعا این شهر کوتوله ها می باشد یا نه اختلاف نظر هایی وجود دارد.برخی از مردم محلی وکارشناسان عقیده دارند که به دلیل ساختار کوچک بناهای آن، این شهر باید برای انسان هایی ساخته شده باشد که دارای قامتی بسیار کوتاه بوده اند، زیرا دیوارها و تمامی بناهای این شهر بسیار کوتاه هستند. از سوی دیگر برخی باستانشناسان نیز با رد این مسئله آن را افسانه پنداری می دانند و می گویند که این شهر به مرور زمان وبراثرفرسایش کوچک شده و دیوارها ی آن به این دلیل کوتاه شده اند.
آخرین بررسی ها و کاوش های باستانشناسی در محوطه باستانی شهداد نشان می دهد که ساکنان این محوطه شهر باستانی شهداد را به علت خشکسالی و با امید بازگشت ترک کردند، اما پنج هزار سال است که دیگر به این محوطه باز نگشته اند

 برترین ها: ولوو YCC  که برگرفته از Your Concept Car و به معنی "ماشین مفهومی شما" نامگذاری شده،اولین اتومبیلی هست که منحصرا به سفارش زنان و برای زنان در شرکت ولوو ساخته شده است.
 

درد من تنهایی نیست؛ بلکه مرگ ملتی است که گدایی را قناعت؛ بی عرضگی را صبر و با تبسمی بر لب این حماقت را حکمت خداوند می نامند.

گاندی

دردنامه پرستو صالحی؛ جناب سلحشور، اگر شرف دارید این نوشته‌ها را نیز منتشر کنید!

پرستو صالحی با انتشار متنی در فیس‌بوک شخصی خود، از درد و دل‌ها و اعتراضات خود نوشت. متن نوشته شده توسط خانم صالحی به شرح ذیل می‌باشد:

ترجیح دادم با گفتن این حرف‌ها خودم تیر خلاص خودم رو به خودم بزنم.

اسمشو گذاشتم جنبش زرد = بیزاری جستن از هرآنچه و هرآنکه نباید باشد و هست.

مخاطبم رسانه‌ها و سایت‌های رسمی است و البته جناب سلحشور اگر فیس بوک مباح شده و به سخنان نوشته شده در آن می‌شود استناد کرد، اگر شرف دارید اینهایی رو که الان می‌نویسم هم منتشر کنید. من از فسادی حرف زدم و گلایه کردم که در تمام اصناف کشور هست و حرفم حق بود آدم‌های فاسد در هر صنفی باید شناسایی و حذف بشن این در تمام دنیا مرسومه حتی تو هالیوود...

حالا از مسئولین می‌خوام گلایه کنم...
دهم خرداد سال ۱۳۸۴تشخیص مصلحت نظام دیدار جمع کثیری از هنرمندان با آقای هاشمی رفسنجانی، انتخاب نهم:
آمدند گفتند خانوم صالحی فرمودند تو بانوان هنرمند شما صحبت کنید. گفتم چرا من؟ گفتند قرار نیست رسانه‌ای بشود و آزادی بیان دارید گفتم هرچه باداباد و یا علی

گفتم: من پرستو صالحی به عنوان یک شهروند صحبت می‌کنم نه یک بازیگر یک شاعر آمریکایی می‌گه اگر نمی‌تونی خبرهای خوب بیاری بهتره هیچ خبری نیاری... به نظر من اگر کسی در مسئولیت خود نتواند به حرفی که می‌زند و به وعده‌هایی که می‌دهد عمل کند‌‌ همان بهتر که هیچ حرفی نزند! ۲۶ سال سختی و جنگ و فشار‌های اقتصادی و... باعث شده مردم بی‌دلیل به هم دروغ بگویند این دروغ‌ها، دروغ‌های بی‌دلیل است چرا که نه برای از دست ندادن چیزی ست، نه برای به دست آوردن چیزی!!!

گفتم: من برای مرحوم محمد علی فردین گریه کردم به کدام گناه نکرده باید حذف می‌شد؟! حق او و امثال ایشان سال‌ها خانه نشینی نبود. گفتم: هنرمند خوب کشورم آقای بهمن مفید در سالن حضور دارند ته سالن نشسته‌اند، تن‌ها... به همراه خانوم شیلا خداداد پیش ایشان رفتم و می‌گویم استاد شما پیشکسوت ما هستید تشریف بیاورید ردیف جلو، ایشان گفتند تا همینجا هم که راه دادند خیلی ست. دلم به درد آمد آخر ما به تبار مفید بدهکاریم در حالی که هنوز خاکس‌تر استاد بیژن مفید در خارج از ایران امانی دفن است. گفتم من تقاضا می‌کنم اجازه بدهید اجساد هنرمندانی که خارج از ایران دفن شده‌اند به ایران برگردانده شوند گفتم و گفتم و گفتم...

دو ماه بعد سریال ارث بابام رو بازی می‌کردم که احضار شدم وارد اتاق شدم تمام روزنامه‌هایی که صحبت‌های اون روز منو چاپ کرده بودند روی میز بود. بعد از ۳ ساعتی تهدید و تحقیر فرمودند خوشحال نشو ممنوع کارت نمی‌کنیم که قهرمان بشی. یواش یواش کم و کم رنگ می‌شی و بعد، یک برگ کاغذ که بنویس، گفتم چی بنویسم؟ گفت بنویس که دیگه غلط اضافی نمی‌کنی تریبون پیدا کردی هرچی دلت خواست نمی‌گی و... نوشتم من پرستو صالحی تا زمانی که در چهار چوب نظام جمهوری اسلامی کار می‌کنم چیزی مغایر با این نظام نخواهم گفت. امضا و تمام.

۴ سال گذشت تو این ۴ سال از سر لجبازی یه کلیپ واسه یک خواننده‌ای بازی کردم که اتفاقا همه فکر کردند به خاطر کلیپ ممنوع کار شده‌ام. ماه رمضان ۱۳۸۹ دعوت شدیم افطاری آقای احمدی‌نژاد با حضور وزیر ارشاد و... گفتم من که چندان فعالیتی ندارم چرا من؟ به هر حال رفتم با تکه‌هایی از روزنامه‌های سال ۸۴ و نامه‌ای که فقط درد نامه بود نه درخواستی نه خواهشی. و البته باز هم پشت تریبون رفتم چون آقای رییس جمهور فرمودند رسانه‌ای نمی‌شود و هرچه می‌خواهد دل تنگتان بگویید گفتم: من نیامدم حرف بزنم اومدم بگم همکاران خوبم به این جمله اکتفا نکنید، من گفتم و ۴ سال خانه نشین شدم آقای احمدی‌نژاد فرمودند زمانه فرق کرده و شما راحت باشید و باز گفتم آدم یک اشتباه رو دو بار تکرار نمی‌کند. نامه را دادم و آمدم. دو ماه بعد از حراست سازمان صدا سیما که باید بگم زمین تا آسمان با سال هشتاد و چهاری‌ها فرق دارند و بسیار محترمانه برخورد می‌کنند (این چاپلوسی نبود، آدم باید حق و بگه نا‌حق رو هم بگه) تماس گرفتند که نامه‌ای آمده از ریاست جمهوری تا از شما بابت آن ۴ سال دلجویی شود. گفتم نیازی نیست. گفتند حالا بیایید. رفتم، خب جواب ۴ سال از بهترین سال‌های عمر کاری من چیست؟ چطوری می‌شه برش گردوند؟ بازیگر وقتی از بورس افتاد دیگه افتاده، همه یادشون می‌ره که یک زمانی بودی اصلا و پر کار هم بودی... گفتند از طرف نهاد ریاست جمهوری آن وام ۵۰ میلیون تومانی را که قرار است به هنرمندان تعلق بگیرد را انجامش را برای شما تسریع می‌کنیم

گفتم لازم نیست ولی خب ۴ سال کم کاری یا بهتر بگم بیکاری مشکلات مالی به همراه داشت، قبول کردم. نامه وام از نهاد ریاست جمهوری صادر شد و رفت وزارت ارشاد برای تایید و بعد خانومی از ارشاد تماس گرفتند و فرمودند ما برسی کردیم شما فاقد درجه هنری هستید و وام به شما تعلق نمی‌گیرد... چند هنرمند در ایران درجه هنری دارند؟ و آیا آنان که دارند نیازی به وام دارند؟ حالا دوستان خبرنگار این‌ها را می‌نویسید؟ از به زانو در آوردن آدم‌ها حرفی می‌زنید؟ هزار بار خواستم از کشور بروم ولی الگوی من در هنر و ورزش فردین‌ها و حجازی‌ها بوده‌اند که کنار مردم خودشون ایستادند و درد کشیدند... امروز هم می‌مانم، چه باشم در عرصه هنر، چه نباشم اینجا در کنار مردمم هستم تا زنده‌ام و نفس می‌کشم. این قصه مرگ پرستو صالحی بود و داستان همچنان ادامه دارد

جناب آقای سلحشور دوستان شما درهای ایستادگی و شرف و عزت انسانی و صداقت و صراحت را بر روی ما می‌بندند و بعد شما توقع مدینه فاضله دارید؟ مولا علی (ع) فرمودند دیده را ندیده انگارید. شنیده‌هایتان را باور نکنید، دیده‌هایتان را باور کنید. گویا شما ندیده‌ها را دیده می‌انگارید و تابع شنیده‌های خود هستید تا دیده‌ها.

یا حق

تماشا: آلبوم های زیادی در صف انتشار هستند و با شروع سال جدید یکی پس از دیگری در بازار موسیقی کشور منتشر می شوند تا بازار موسیقی بازهم به روزهای شلوغش بازگردد. ولی در این بین برخی هنرمندان نیز به دلایل مختلف، به رغم اخذ تمام مجوزهای لازم، قادر به انتشار آلبوم هایشان در بازار موسیقی کشور نیستند و رفته رفته زمان این توقیف ها در حال رکورد زدن است و در برخی موارد نزدیک به یک سال شده است. در این گزارش سراغ آلبوم برخی از چهره های شاخص بازار موسیقی رفته ایم تا از چند و چون توقیف آنها سر دربیاوریم.

عجیب ترین آلبومی که در همه این سال ها هنوز هم نتوانسته به صورت مجاز در بازار موسیقی کشور منتشر شود آلبوم �سورپراز� محمد علیزاده است. خواننده ای که بارها در تلویزیون و تیتراژ سریال های مختلف حضور داشته و وجهه ای قابل توجه در بین مخاطبان موسیقی دارد. صدرالدین حسین خانی (مدیریت شرکت ایران گام) درباره دلایل توقیف این آلبوم که در ظاهر رکورددار زمان معطلی در بازار موسیقی است اعتقاد دارد:

 

�از سال 86 استارت کاری آلبوم محمد علیزاده را زدیم. یعنی برای مجوزش اقدام کردیم و در سال 88 توانستیم تمام مجوزهای آن را اخذ کنیم. در تاریخ 88/9/17 مجوز کتابخانه ملی این آلبوم به شماره �36- و 771/88� را گرفتیم. مجوز نشر را هم قرار بود دو سه روز دیگر به ما بدهند که متاسفانه این اتفاق نیفتاد و پس از 6 ماه به ما گفتند ایشان برخی مشکلات حراستی دارند و به همین دلیل فعلا صلاح نیست آلبومشان وارد بازار شود. این در حالی است که این مشکلات هیچ ربطی به این آلبوم نداشت چون استارت کار در سال 86 بود و در سال 88 کار آن تمام شده بود. یک همکاری با یکی از هنرمندان خارج از کشور باعث همه این گرفتاری ها شده که البته بازهم چون تاریخ این همکاری ربطی به تاریخ سیر اخذ مجوز آلبوم نداشت، کمی دور از عرف و قانون است که این رفتارها درباره این جوان صورت بپذیرد.�

 

جواب بی جواب

 

سیروان خسروی هم در لیست سیاه این روزهای بازار پاپ است که نه تنها اجازه انتشار آلبوم ندارد، بلکه نمی تواند کنسرت هم بدهد تا طرفدارانش بیشتر از همیشه دلتنگ او باشند. مشابه اتفاقی که برای علی لهراسبی افتاده است. حسین خانی درباره ماجراهای سیروان هم صحبت های جالبی دارد:

�آلبوم سیروان خسروی هم الان دقیقا دو سال است که بلاتکلیف مانده. 88/1/25 که شعرهایش تحویل دفتر موسیقی شده و مجوزشان گرفته شد. برج 8 هم دوباره برای اخذ مجوز موسیقی ها اقدام کردیم که به یک باره این پرونده در دفتر موسیقی گم شد! بعد از پیگیری های فراوان به ما گفتند که به دلیل برخی تغییر و تحولات این پرونده مفقود شده و باید از اول شما اقدام به اخذ مجوزهای لازم کنید! ما دوباره این سیکل را طی کردیم و در برج 6 سال 90 هم مجوز شعر و موسیقی را توانستیم اخذ کنیم. پرونده برای نظر نهایی به حراست فرستاده شده که تا این لحظه هیچ جوابی از سوی این ارگان به ما داده نشده است. در ماده 12 قوانین شورای امور صنفی، قانونی وجود دارد که اگر جواب نامه ای ظرف 15 روز از سوی ارگانی داده نشود، جواب نامه مثبت تلقی می شود و دوستان حتی به قوانینی که خودشان آن را تصویب کرده اند، نیز احترام نمی گذارند�.

 

این �سون� بی گناه!

 

گروه �سون� اجازه برگزاری کنسرت را در تهران و شهرستان دارد ولی انتشار آلبومش همچنان در هاله ای از ابهام قرار دارد. تلاش ما برای ارتباط گرفتن با سرپرست این گروه بی نتیجه ماند تا بازهم سراغ شرکت طرف قرارداد این گروه یعنی ایران گام برویم:

�ماجرای گروه �سون� هم برای خود ما هم جالب است چون این گروه بی حاشیه ترین گروه در بین همه ستارهای پاپ هستند که بی هیچ مشکلی کارشان را می کنند. هیچ تذکری تا به حال نداشته اند اما متاسفانه از 90/4/10 که مجوزهای این آلبوم بعد از چند بار گم شدن پرونده، بالاخره اخذ شد. به ما اعلام می کنند که آلبوم در حراست است و حراست نیز هیچ جواب درست و حسابی ای به ما نمی دهد و خودمان هم نمی دانیم چه اتفاقی افتاده. ما به جایی رسیده ایم که من به شخصه دیگر معتقدم هیچ توجیهی دیگر برای سرمایه گذاری در بحث های فرهنگی نیست. بحث نداشتن کپی رایت یک طرف و عدم بازگشت مالی همه و همه دست به دست هم می دهند تا دیگر انگیزه ای برای ماندن و کار فرهنگی کردن نماند. این درحالی است که برخی شرکت ها با خواننده هایی که تخلفات بزرگ حراستی دارند، سه ماهه مجوز می گیرند و آلبوم هایشان وارد بازار موسیقی کشور می شود! بازتر شدن فضا برای همه آرزوی ماست ولی یک نفر به من توضیح دهد خواننده ای که چند ماه در برنامه های شبکه های ماهواره ای شرکت می کند، آلبومش در کمترین زمان ممکن مجوز می گیرد و هیچ مشکلی هم پیش نمی  آید. من بازهم می گویم مخالفتی با بازترشدن فضا ندارم ولی در شرایطی که برای همه این اتفاقات بیفتد. نه برای یک سری خاص!�.

 

گـوگـوش و هومن خلعتبـری، بعد از گذشت یک دوره نـامزدی
به زودی، با یکدیگر ازدواج مـکننـد !

گوگوش درباره این ازدواج میگوید: من طالب مردی هستم که چشم به ثروتـم نداشته باشد و من را به خاطر ثروت دوست نداشته باشد. خوشبختانه هومن من را به خاطر ثـروت نمیخواهد. من عشق را دوست دارم و همسرم باید تا آخر عمر به این عشق متقابل، لطمه نزند
هومن خلعتبری نیـز، نظر خود در مورد گوگوش را اینگونه بیان کرده است :
گـوگـوش دختـر رویـاهـا، و عشق زندگی من است.

آزادی لخت گشتن در خیابان نیست......

آزادی راحتی گشت و گذار با دوست پسر و دختر نیست......

آزادی یعنی تو کافر هستی ولی به دین من احترام میگذاری.......!

آزادی یعنی تو مسیحی هستی ولی محرم از دم هیئت ما که گذشتی صدای ضبط را کم میکنی!

آزادی یعنی یکی در خیابان با حجاب بود چادر سرش بود تو تمسخرش نمیکنی!!!!

آزادی یعنی من پیکم را پر میکنم تو نمازت را سر وقت میخوانی......!

اینم سند و مدرکش

.
.
.
.
.
.
.
.
..
.
.
.
.
.
.
.
.

24آنلاین: سرمربی تیم فوتبال تراکتورسازی این روزها به دفعات از موضوعی سخن می گوید که برای خوانندگان ابهام دارد. قلعه نویی اخیرا بار دیگر گفته است که مخالفانش یک خواننده پاپ را علیه وی تحریک کرده اند و از او خواسته اند تامصاحبه کند!

دروازه بان اسبق تیم ملی
یکی از بهترین های تاریخ فوتبال ایران به حساب می آید و «عقاب آسیا» و
«دست های مطمئن» از القاب او است. عابدزاده از محبوب ترین چهره های ورزشی
ایران به حساب می آید و هنوز خیلی ها از اخبارمربوط به او را پیگیری
می کنند. با او گفت وگوی خودمانی و عیدانه ای انجام داده ایم که در زیر
می آید.

امیر در لس آنجلس بلوز می ماند؟
آره. فعلا اونجا هست تا در آینده ببینیم چه پیش می آید.
مسابقات لیگ کی شروع می شود؟
یک ماه و نیم دیگه. اونجا زمان مسابقات مثل ایران نیست. نحوه انتخاب بازیکنان
هم متفاوت است. مثل ایران نیست که با بازیکن قرارداد ببندند و بعد از او
استفاده کنند، بلکه اول در تمرینات بازیکن را می بینند و بعد اگر مربی ok
شد قرارداد می بندند. مربی تیم لس آنجلس بلوز یک فردی هست به نام چارلی که
خیلی به امیر اهمیت می دهد. رئیس باشگاه هم یک ایرانی است به نام آقای
منصوری که خیلی به امیر لطف داشته. خیالم از همه بابت راحت است.

صحبت از این بود که امیر به تیم های اسپانیایی برود. چی شد؟!
یک قول هایی داده اند. جریان این است که آقای منصوری و یکی از دوستانش
ارتباط نزدیکی با باشگاه رئال دارند و گفته اند با توجه به اینکه امیر فقط
18 سال سن دارد، می شود او را به یک تیم اسپانیایی برد. آنها در حال رایزنی
هستند. فعلا در همین حد هست. نه بیشتر و نه کمتر.

دلتنگی نمی کند؟!
الان من یک سال است امیر را ندیده ام. همسرم هم همینطور. ماشاءاله امیر مردی
شده برای خودش، بچه که نیست. از کلاس راهنمایی فرستادمش انگلیس. آنجا هم
درس می خواند و هم فوتبال بازی می کرد. پنج ماه در مدرسه فوتبال تاتنهام
بود. دو هفته با منچستر تمرین کرد و حالا هم که یک سال است رفته آمریکا و
در تیم بزرگسالان لس آنجلس بلوز بازی می کند.

دانشگاه چی؟!
اگر امیر در دانشگاه درس بخواند طبق قوانین آمریکا مجبور است در تیم دانشگاه
بازی کند. یک مدتی در دانشگاه درس خواند و حالا باید یک سال بگذرد و بعد از
یک سال می تواند به دانشگاه برود و در یک تیم دیگر بازی کند.

احتمال دارد امیر روزی به ایران برگردد ؟
راستش به خاطر اتفاقات و بلاهایی که سر خودم آوردند دوست نداشتم اصلا در ایران
بازی کند. پیش خودم فکر کردم با من که سال ها در تیم ملی بازی کردم و
کاپیتان تیم ملی بودم چه کردند که بخواهند با امیر بکنند اما حالا نظرم عوض
شده و اگر در آینده شرایط مهیا باشد، احتمال دارد که امیر بیاید و در لیگ
برتر ایران بازی کند. البته الان خیلی خوب است که در ایران نیست چون هم
درسش را می خواند و هم اینکه در محیط فوتبال ایران نیست وگرنه پسرم چون پسر
عابدزاده است اگر در ایران باشد، روزنامه ها و حاشیه ها رهایش نمی کنند و
نمی گذارند از نظر روحی- روانی آرامش داشته باشد و پیشرفت کند. شما ببینید
این چه فوتبالی است که همه اش باندبازی است. نمونه اش فدراسیون فوتبال که
رفته یک آدمی که مجری رادیو و بعد هم تلویزیون بوده را آورده و کرده سرمربی
تیم ملی جوانان این مملکت. بعد هم می گویند طرف مدرک مربیگری A دارد. این
دلیل خوبی است برای انتخاب سرمربی تیم ملی جوانان کشوری مثل ایران که جزو
مدعیان فوتبال آسیاست؟! چرا نمی گویند که سابقه مربیگری اش قبلا چه بوده؟
ما این همه مربی کارکشته و سرشناس داریم که خیلی از آنها بیرون گود
نشسته اند، آنوقت یک مجری می شود سرمربی تیم ملی. فاتحه این فوتبال را
باید خواند با این باندبازی ها. بعد آدم متوجه می شود که طرف از اینور و
آن ور سفارش شده و یک جورهایی به فدراسیون فوتبال تحمیلش کرده اند. انگار
نه انگار، کک کسی هم نمی گزد. در این فوتبال را باید گل گرفت با این
اتفاقات.

این آکادمی فوتبال احمدرضا عابدزاده واقعا آکادمی است یا یکی مثل مدارس فوتبال های ایران؟
نه واقعا آکادمیک و اصولی کار می کنم. تازه دو، سه ماه است که فعال کرده آم.
چون ترم زمستان راه اندازی کردیم و نوجوانان و نونهالان درگیر درس هستند،
زیاد شلوغ نشد. البته من هم برای ثبت نام کلی شرایط می گذارم. اول تست
می گیرم. اگر طرف استعداد دروازه بانی داشت، قبول می کنم که در آکادمی کار
کند وگرنه می گویم بهتر است بروی یک رشته ورزشی دیگر. نمی خواهم پول الکی
از مردم بگیرم و بعد هم تو دلم به آنها بخندم. وجدانم ناراحت می شود از
اینجور کارها. تو همین زمستان بالغ بر دویست نفر تماس گرفتند برای ثبت نام.
از نزدیک 50 نفر تست گرفتم اما فقط چهار گلر را قبول کردم که بیایند کار
کنند. ان شاء اله برای بهار و تابستان بتوانیم یک کار درست و حسابی و اصولی
انجام دهیم.

هنوز هم خودت هر روز تمرین می کنی؟


روز یدو ساعت و نیم. به جز جمعه ها. البته جمعه ها هم چون سالن بدنسازی تعطیل است، نمی روم.
روزی دو ساعت و نیم زیاد نیست؟ مگر برای قهرمانی تمرین می کنی؟


عادت کرده ام. یک عمر است که دارم روزی دو، سه ساعت تمرین می کنم. از وقتی
فوتبال را کنار گذاشته ام، این تمرینات اصلا و ابدا قطع نشده. می روم
تردمیل و دوچرخه می زنم و بعد هم تمرین با وزنه. البته چون زانویم اذیتم
می کند، تمرینات با وزنه من یکسری تمرینات خاص است.

چند بار زانویت را جراحی کرده اند؟
سه بار زانوی چپ، دو بار زانوی راست. شاید در آینده مجبور شوم کشکک زانوی چپم را عوض کنم.
یعنی کشکک مصنوعی بگذارید. جدا؟!
دکترها می گویند احتمال دارد در آینده مجبور به این کار شوند اما من زیر بار نمی روم.
آخر چه؟!
با تمرین درست می شود. حرفی که آنها می زنند یک احتما

این خانم 28 ساله ساکن لندن روز عروسی اش تصمیم گرفت مسافت تا کلیسا را با اتوبوس طی کند و همه مسافران این اتوبوس را شوکه کرد. در حالیکه همه عروسها دوست دارند با کالاسکه های سفید به کلیسا رفته و لحظه های رومانتیکی خلق کنند " جنی کلوکو" این فاصله را با وسیله نقلیه عمومی طی کرد.
او به همراه دو ساقدوشش سوار بر اتوبوس در میان بهت و حیرت مسافران حاضر به کلیسا رفت . این دختر خانم خوش ذوق میگوید: دوست داشتم در روز عروسی ام کار متفاوتی انجام دهم. در اوکراین رسم بر این است که عروس مسافتی را پیاده طی کند تا کسانی که به مراسم دعوت نشده اند هم بتوانند او را ببینند. با الهام از این مسئله من تصمیم گرفتم این کار را انجام دهم. او اضافه میکند جالب است که حتی یک نفر هم صندلی اش را به این عروس خانم تعارف نکرده است و او مجبور شده است همه راه را بایستد.

این در حالی است که در اخبار 20:30 دلیل کار عروسو بی پولی و وضع بعد اقتصاد بیان کرد

واقعا چقدر اخبار های ایران دروغ میگن !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

دختر 10 ساله كلمبیایی كه با بدنیا آوردن یك نوزاد دختر سالم در زمره جوانترین مادران جهان قرار گرفته موجب برانگیختن خشم هموطنان خود شده است.
این مادر كم سن و سال یكی از دختران قبیله بومی شمالی «وایو» در شبه جزیره «لاگوآجیرا» است.

چهره دختر بخاطر مسائل امنیتی هرگز منتشر نشد

محل زندگی خانواده دختر

مرد موبلند  و چشم و ابرو مشكی در میان خیابان‌های لس‌آنجلس راه می‌رود و در میان مردم عادی كارهایی می‌كند كه هر كسی، حتی بدبین‌ترین آدم‌ها هم با شگفتی تحسینش می‌كنند؛ نام هنری‌اش «كریس آنجل» است. در میان مردم ایران او حالا جای شعبده‌باز مشهور دیگری به نام «دیوید كاپرفیلد» را گرفته است. شاید دلیل علاقه مردم ایران به این شعبده‌بازی‌ها آن باشد كه در كشور ما شعبده بازی امر مرسوم نیست و هنر شعبده‌بازی در حد تبدیل میله به یك شاخه گل مصنوعی و درآوردن كبوتر از كلاه باقی مانده است.
اگر شما هم مانند بسیاری دیگر فكر می‌كنید این كارها واقعیت دارد و از این نظر فردی توانا در میان ایرانی‌ها نیست كمی در اشتباه هستید؛ اشتباهی كه ما هم پیش از آشنایی با «علی فروتن» آن را مرتكب شده‌ بودیم؛ یكی از كسانی كه این استعداد ایرانی را به ما معرفی كرده بود، برای توضیح سطح توانایی‌هایش، او را «كریس آنجل ایران» معرفی كرده بود اما پس از ملاقات چند ساعته چند نفر از هیئت تحریریه ماهنامه تپش با این جوان موفق، همگی اتفاق نظر داشتند كه او دارای توانایی‌هایی او بیشتر از فردی مانند كریس آنجل است؛ همان‌طور كه او خودش دوست ندارد با این شعبده‌باز مقایسه شود و خود را اینگونه معرفی می‌كند؛ «علی فروتن از ایران».

شعبده‌بازهای خارجی خریدار طرح‌های علی
این‌كه جوانی 20 ساله برخلاف بسیاری از شعبده‌بازان دیگر، تردستی‌هایش را خود طراحی می‌كند، ناشی از توانایی بسیار زیاد او در این عرصه است. حسین كشاورز كه برنامه و فعالیت‌های علی فروتن را مدیریت می‌كند، می‌گوید: «ما از همین جا اعلام می‌كنیم در كشورمان ضعف بسیار زیادی در حوزه طراحی تردستی‌ها داریم اما علی آنقدر كارش را خوب و حرفه‌ای پیش برده است كه یكی از بهترین شعبده‌بازهای ایرانی كه در كشور تركیه فعالیت می‌كند و مدت‌هاست از ایران رفته‌است، مشتری اصلی یكی از حركت‌های علی فروتن است اما ما قصد فروشش را نداریم.» مجموع حرف‌های كشاورز بر این تاكید دارد كه زمینه مناسبی برای رشد شعبده‌باز مستعد ایرانی مانند امكانات و وسایل یا افراد متخصص در داخل كشور فراهم نیست، به همین دلیل شعبده‌بازی در كشور ما محدود به مراسم ادارات برای كارمندان‌شان است.  حسین كشاورز در مورد تمرین‌های علی فروتن می‌گوید، او چند سالی است كه روزانه حداقل 10 ساعت تمرین می‌كند تا بتواند تردستی‌های ذهنی خود را انجام دهد. در این میان علی فروتن چند حركت را از شاخه‌های دیگر از قبیل بازی با كارت را انجام می‌دهد كه انجام آن به هیچ‌وجه برای او كار سختی به‌نظر نمی‌رسد. مانند بسیاری دیگر، كاركنان ماهنامه تپش هم سوالاتی در مورد حركت‌های مشهور افرادی مانند دیوید كاپرفیلد و كریس آنجل از علی فروتن می‌پرسند. او پس از این‌كه به چند تایی از آن‌ها پاسخ می‌دهد، می‌گوید: «عبارتی در میان شعبده‌بازان گفته می‌شود كه مضمون آن این است كه هر قدر حركتی كه راز آن توسط شعبده‌بازی فاش شود، بزرگ‌تر باشد، نشان‌دهنده كوچك‌تر بودن شخصیت آن فرد است.»


اثبات قدرت ذهن
اولین برخورد ما با علی فروتن ناشی از دیرباوری ما نسبت به قدرت فردی است كه ادعا می‌شد به اندازه كریس آنجل توانایی دارد. او هم انگار به سرعت فكر ما را خوانده باشد، روی تكه‌ای كوچك كاغذ چیزی می‌نویسد و به عكاس گروه می‌گوید آن را در جیبش بگذارد، سپس روی میز تحریر وسایل مختلفی می‌چیند و از او می‌خواهد یكی از آن‌ها را انتخاب كند. سكوت برقرار می‌شود. همكار ما گوشی موبایل را انتخاب می‌كند. علی فروتن از او چند بار می‌پرسد مطمئن است و او هم با تحكم پاسخ مثبت می‌دهد. شعبده‌باز جوان از همكارمان می‌خواهد تا از جیبش تكه كاغذی كه دقیقه‌ای قبل علی فروتن به او داده بود را در بیاورد و كلمه روی آن را بخواند؛ روی آن نوشته است: «گوشی موبایل».